Marija Belonči (1902–1986) književnica, prevoditeljka, istoričarka, aktivistkinja i novinarka, rođena je i školovala se u Rimu. Sa Gvidom Albertijem 1947. osnovala je najprestižniju italijansku nagradu Strega.
Udata za cenjenog kritičara Gofreda Belončija, celog života podržavala je književnike posredstvom italijanskog PEN udruženja, čija je bila i potpredsednica.
Iako je najpoznatija po biografiji Lukrecije Bordžije, njeni kasniji radovi o istorijskim temama, zasnovani na bogatom i detaljnom istraživanju postojećih istorijskih dokumenata, bili su hvaljeni zbog svojih živopisnih rekonstrukcija i psiholoških motivacija likova, iz kojih je javnost stekla verodostojnu sliku istorije.
Teme kasnijih dela ove autorke bile su velike renesansne porodice: Esteovi, Gonzage i Sforce. Posebno se fokusirala na ulogu žena u renesansi i na njihov odnos s moćnicima.
Izvanredno delo Marije Belonči o Marku Polu, čuvenom mletačkom moreplovcu, ekranizovala je RAI, po scenariju koji je sama adaptirala.
Godine 1979. osvojila je Nagradu San Gerolamo za čitav književni opus, a 1986. posthumno joj je dodeljena Nagrada Strega za delo Rinascimento privato.