Vitold Gombrovič je po mnogima najznačajnija pojava poljske književnosti XX veka, koju neretko svrstavaju u društvo sa velikanima poput Selina i Kafke. Rođen je 1904. u imućnoj porodici koja je iz Litvanije, gde je živela duže od četiristo godina, raseljena u jugoistočnu Poljsku zbog učešća u Januarskom ustanku protiv ruske vladavine. Godine 1911. sele se u Varšavu, gde Vitold pohađa gimnaziju i završava studije prava. Kada je uzeo učešća u prvoj plovidbi novog prekookeanskog broda MS Šrobri za Južnu Ameriku, nije ni slutio da će zbog ratnih dešavanja koja su u međuvremenu izbila u njegovoj domovini biti primoran da ostane u Argentini sve do 1963, kada se vratio u Evropu, tačnije u Francusku. Najpoznatija dela su mu romani Ferdidurke (1937), Sumanuti (1939), Trans-Atlantik (1953), Pornografija (1960), Kosmos (1965), ali verovatno njegovo najznačajnije delo predstavlja njegov Dnevnik: 1953–1969.