Uloga špijuna na terenu iz doba Aleksandra Velikog teško se može svesti na zajednički imenilac sa radom savremenih obaveštajaca, koji se oslanjaju na satelite i kompjutere. Ali osnovni principi politike, a u izvesnom smislu čak i vojnog delovanja u visoko razvijenim antičkim državama ipak se sasvim mogu uporediti s onima u savremenom dobu. Nepoverenje i osećaj ugroženosti od unutrašnjih i spoljnih neprijatelja - bilo da njihovo postojanje predstavlja nepobitnu realnost ili puki proizvod političke paranoje - osnovne su konstante državne vlasti.
Potreba da se potencijalni protivnik špijunira kako bi se doznale njegove namere, planovi i sposobnosti i da bi na njih moglo da se reaguje pre nego što on s tim računa, neposredno proizilazi iz takve vrste nesigurnosti. Na toj političko-psihološkoj podlozi nicale su i rasle tajne službe i špijuni u svim epohama. Volfgang Kriger u svojoj knjizi nudi stručan i zanimljiv pregled ove velike teme svetske istorije.
Otkrića Edvarda Snoudena izmenila su način na koji javnost opaža i doživljava tajne službe. Internet je njihovo novo bojno polje, čime je konačno izgubio svoju nedužnost. U tom kontekstu, interesovanje za svet agenata i špijuna ponovo raste. Volfgang Kriger, stručnjak međunarodnog glasa za tu tematiku, u ovoj knjizi daje iznijansiran i uzbudljiv prikaz istorije tajnih službi tokom tri hiljade godina.