Dnevnik jednog nomada istovremeno je putopis, dnevnik čitanja i zbirka zapisa o svakodnevnoj borbi sa životom, koliko traumatičnoj toliko i lepoj. Od 2011. do 2016., od Ljubljane, preko Osla do Zagreba i Brčkog čitamo dnevničke zapise o jednoj ljubavnoj priči i njenoj propasti; o ocu koji gotovo svakog meseca putuje iz Osla u Ljubljanu da vidi mlađu ćerku, jer se boji da će ga zaboraviti, i o starijoj ćerki u Oslu koja očuha zove tata, a njega po imenu; o književniku koji istodobno učestvuje u hrvatskoj, bosanskoj i norveškoj književnosti… Pratimo i avanturu nastajanja romana koji autor pokušava paralelno da piše na ‘našem’ i na norveškom, sledimo Sejranovića na brojnim književnim promocijama, festivalima i rezidencijama, pratimo njegove susrete s kolegama, prijateljima, ženama i ljubavnicama, čitamo o knjigama koje on čita.
Razapet između Skandinavije i Balkana, Bekim Sejranović ispisuje stranice o dva sveta, i o sebi u njima i izvan njih, koje su jednako potresne, uznemirujuće i duhovite kao i najbolje stranice njegovih romana. Samo ovdje nema glavnog junaka da se iza njega bar malo sakrije, tu su samo Bekim i njegovi demoni.