Petar Kočić (Stričići, 29. VI. 1877 – Beograd, 27. VIII. 1916) je bio srpski književnik, jedna od najznačajnijih ličnosti srpske književnosti na početku 20. veka. Studirao je u Beču, živeo u Skoplju i Sarajevu, a pred kraj života u Beogradu. Bio je izrazito politički angažovan, izražavajući protivljenje austro-ugarskoj okupaciji, a potom i aneksiji Bosne i Hercegovine. Zbog svojih radikalnih stavova dva puta je - 1907. i 1909. godine - bio uhapšen. Godine 1910. izabran je u Bosanski sabor. U svojim proznim i dramskim delima realistički i satirično prikazuje stanje onog doba, opisujući negativne društvene posledice austro-ugarske vlasti, verno prenoseći život i sudbinu svojih likova, kao i živopisni narodni govor. Njegovo najznačajnije delo je drama Jazavac pred sudom (1904), koja se dugo zadržala na pozornicama uz velik uspeh kod publike. Izdvajaju se još političke satire Sudanija te pripovetke S planine i ispod planine i Jauci sa Zmijanja.