Tehnologija kao ključ ljudske evolucije – kapitalno delo „Istorija tehnologije“
Istorija tehnologije je zbirka naučnih radova, koju potpisuju najprestižniji istoričari, arheolozi, antropolozi, geolozi, biolozi, lingvisti, etnolozi i matematičari svoga doba, na čelu sa Čarlsom Singerom. Dočarava razvitak ljudske vrste od samih početaka čoveka preko njegovog tehnološkog razvoja; opisuje određena razdoblja u prošlosti ljudske vrste, takođe hronološki sagledana, ali iz različitih naučnih uglova.
Već i sam naslov Istorija tehnologije sugeriše nam da je ovo opsežno delo u stvari deo onog shvatanja koje kulturni razvoj – inherentan pre svega čoveku kao društvenom biću – poistovećuje sa tehnološkim. Ovakvo stanovište nije opšteprihvaćeno, ali je danas svejedno vrlo popularno među naučnicima, tim više što su neki pronalasci, pre svega iz genetike populacije i dijahronijske lingvistike, vratili u središte naučne pažnje rekonstruisanje čovekove prošlosti od samih njegovih početaka.
Zato se danas neretko u takvim razmatranjima podrazumeva da su naši preci oduvek težili razvoju i osvajanju prirode, a ne stagnantnoj harmoniji s njom, i jedino se postavlja pitanje da li je to osvajanje uzrokovano više demičkim (demografskim) usponom čovečanstva, ili pak onim kulturnim, zasnovanim upravo na tehnološkim izumima.
Otud je Istorija tehnologije na neki način istraživanje naših početaka. Zato nije iznenađenje što je prvi rad u Istoriji tehnologije onaj engleskog antropologa Keneta Ouklija, vezan neposredno za čovekov nastanak i tumačenje njegove sposobnosti da pravi oruđe, sa prikazivanjem geneze koja je dovela i do manuelne i do verbalne moći ljudske vrste.
Time se skreće pažnja i na najvažnije pronalaske u prvoj prošlosti ljudi, poput upotrebe vatre, ali i na neke teorije koje i danas privlače veliki broj poklonika, poput one o nastanku govora putem gestova.
O kasnijim periodima kazuju nam Gordon Čajld, Edmund Lič, Luis Liki i mnogi drugi eminentni stručnjaci.
Prikazom materijalnog razvitka čoveka, Istorija tehnologije pruža nam kompletnu sliku našeg pretka o kom nemamo zabeležen niti jedan pisani trag te, konačno, više se ne moramo osećati kao Kamijev „prvi čovek“, biće koje živi bez predaka i kontinuiteta, lišeno svojih početaka i temelja.
Dr Ivan Dimitrijević