godine, kada je ujedinjenjem i nastala, Italija je prošla dugi period utvrđivanja nacionalnog identiteta. Drevni Rim, period renesanse, papska država, risorđimento, značaj retorike i književnosti na stvaranje jedinstvene italijanske nacionalne ideje, fašizam i antifašizam, i u ovoj istoriji Italije, imaju svoja posebna poglavlja.
Po ujedinjenju, koje je po Daganovoj oceni, ipak bilo više plod slučajnosti, nego jasnog plana i zamisli., noviji istorijski i politički periodi pokazuje velike težnje i napore italijanskih vladara da se prevaziđe nasleđe dubokih podela. U tom smislu, istorijski primer Italije, jedne od inače u svetu najomiljenih zemalja Mediterana, poseban je i jedinstven. Tako su jezičke razlike između nekih tadašnjih govora na njenom severu i nekih na krajnjem jugu, bile veće nego, na primer, razlike između slovenačkog i makedonskog jezika u bivšoj Jugoslaviji, pa je ipak, uprkos svemu, Italija za nepuna dva veka postala zemlja ponosnih Italijana. Zato se i glavni deo ove knjige i bavi razdobljem od poslednjih dvesta godina. Poslednje poglavlje seže do sadašnjeg vremena, u kojem Italija ponovo prolazi duboku i moralnu političku krizu.