David’s protagonist, Albert Weiss, was deprived of his original identity from early childhood, when his father, striving to save him from imminent death in a Nazi concentration camp, made a hole in the floor of a train taking Jewish families to their deaths. He then pushed him through it, hoping that someone would find the little boy and take pity on him and his brother in the white winter night. In an attempt to comprehend the existence of evil, Filip David shows us in his novel that it is necessary to walk in two worlds: one in which evil occurs, the material one, and the other in which we try to come to terms with it, the world of dreams, apparitions, premonitions and visions, the world of fantasy. But it hardly ever happens that one truly comes to terms with it. A work with a masterfully composed plot, excruciatingly haunting questions about identity, its pertinence and meaning in the world overcome with evil, The House of Memory and Oblivion aims to take us eventually to its main dilemma: to remember or to forget, thus offering yet another no-win situation for the human race.
***
Dobitnik Ninove nagrade za 2014. godinu.
Dobitnik Nagrade za najbolju knjigu u mreži javnih biblioteka u Srbiji za 2015. godinu.
Svako ponekad poželi da bude neko drugi, ali šta ako dobije priliku za to?
Albert Vajs je još od detinjstva imao prilike da promeni svoj identitet. Nakon što je 1942. godine pod okriljem užasnog rata ostao bez roditelja i brata Elijaha, neko vreme je proveo u kući folksdojčera koji ga nazivaju Hans i nude mu da zameni njihovog nestalog sina i tako se spase od sigurne smrti. Albert se tada ipak odlučuje da sačuva svoj identitet i pobegne iz nemačke porodice koja ga je umalo usvojila.
Mnogo godina kasnije, na jednoj od konferencija o Drugom svetskom ratu na kojima učestvuje, Vajs lutajući noću njujorškim ulicama nailazi na „Kuću sećanja i zaborava“. U jednoj od prostorija ovog neobičnog zdanja pohranjeno je nepregledno istorijsko pamćenje. Albert u jednom ekranu može da kao na filmu vidi scene stradanja svojih roditelja i Elijahovog nestanka za koji se oseća krivim, jer je mlađi brat bio poveren njemu na čuvanje. Ogromni bol koji je osetio jače no ikad može da nestane ako on u sledećoj prostoriji ove čudesne kuće izbriše sopstveno pamćenje ili, čak, iščezne poput svog rođaka, čuvenog iluzioniste Hudinija (Erika Vajsa). Hoće li Albert iskoristiti poslednju šansu da promeni svoj identitet u skladu sa rečima jednog svog prijatelja i sunarodnika „Pamćenje je strašnije od svakog zaborava“ ili će odlučiti da ostane to što jeste, bez obzira na bol koji ga razdire?
Pisana u prepoznatljivom stilu uglednog autora, Kuća sećanja i zaborava je jedan od najautentičnijih romana novije srpske književnosti