Osim s našim poznatim književnim prevodiocima, u ovoj nesvakidašnjoj knjizi upoznajemo se i s autorima koje su prevodili, među kojima su neke od živih veličina našeg vremena: Orhan Pamuk, Peter Hanke, Dž. M. Kuci, Mišel Fuko i drugi. Knjigu je osmislila naučna savetnica u Institutu za evropske studije, dr Gordana Đerić.
„Književnom prevodilaštvu u ovoj knjizi pristupamo kao najznačajnijoj formi jezika – onoj formi koja ga potvrđuje kao poseban jezik – i ispitujemo fenomenologiju prevodilačke delatnosti na bazi deset eseja istaknutih književnih prevodilaca sa francuskog, nemačkog, engleskog, ruskog, turskog i italijanskog jezika. Nastanak ovih eseja, čiji su autori Nikola Bertolino, Arijana Božović, Borivoj Gerzić, Vladimir D. Janković, Mirjana Marinković, Flavio Rigonat, Jelena Stakić, Goran Skrobonja, Žarko Radaković i Anđelka Cvijić, podstaknut je obimnim interdisciplinarnim upitnikom, koji pokriva različite aspekte književnog prevođenja – od lingvističkih i praktičnih, preko antropoloških, kognitivnih, književnih i kulturoloških, do statusnih, društvenih, i (geo)političkih. Pokrenuta pitanja tiču se, između ostalog, prirode, mesta i vrednovanja književnog prevođenja, budućnosti prevodilačkog poziva u svetlu napretka mašinskog prevođenja, izazova u vremenu vladavine „političke korektnosti“, odnosa pisca i prevodioca, pozitivne i negativne moći ove prakse i njenog uticaja na promene u domaćoj jezičkoj i društvenoj zajednici.
Osim svestranijeg razumevanja fenomenologije prevođenja, isticanje važnosti ove delatnosti kroz istoriju i podsticaja na njena dalja istraživanja, osnovni cilj knjige je upoznavanje autorskih glasova prevodilaca koji su za nas imitirali stotine tuđih, nama nepoznatih glasova svetske književnosti, a koji se ovde pojavljuju kao pisci vrhunskog stila i jezika, oblikovanog neretko na duhovit način.“