Danjan Čen (1958) je jedna od najpoznatijih i najpopularnijih
kineska književnica današnjice. Većina njenih knjiga (objavila ih je
više od četrdeset) ima status bestselera, a nekoliko je prevedeno na
više svetskih jezika. Šangajska princeza je njena prva knjiga prevedena
na srpski jezik. Rođena je u Pekingu, kao dete se sa roditeljima
preselila u Šangaj, gde i sada živi i smatra se jednim od živih
kulturnih simbola tog grada.Diplomirala je kinesku književnost na
Univerzitetu u Istočnoj Kini, radila kao reporter u magazinu za decu, a
počela je kao dečji pisac. Njena knjiga Smrt učenice (1990) uvrštena je u
100 najboljih dečjih knjiga sveta. Na posebno veliki odziv čitalaca
naišle su njene knjige na temu politike jednog deteta u Kini, o kojoj je
pre nje vrlo malo pisano. Za autobiografski roman Devet života (1992), o
iskustvima dece u vreme Kulturne revolucije u Kini, dobila je Uneskovu
„Nagradu za mir“, bila nominovana za „Nemačku književnu nagradu za mlade
pisce“ 1996. godine i bila dobitnik još nekoliko ne manje važnih
međunarodnih priznanja.Najpoznatija je po takozvanoj Šangajskoj
trilogiji koju čine publicističke knjige Šangajska memorabilija (1998),
Šangajska princeza (1999) i Šangajska lepotica (2000). Od 2014. godine
Danjan Čen je u tri maha boravila u Srbiji, posle čega je objavila više
dužih i kratkih tekstova i dva kratka autorska filma o Srbiji i njenoj
istoriji. Teme filmova su kult kneza Lazara i Hazarski rečnik Milorada
Pavića, koji je bio njena velika književna inspiracija. Ona je pomogla
promociji u Kini našeg nobelovca Ive Andrića, a jedna od ličnosti kojoj
se divi je i Gavrilo Princip. Njena poslednja knjiga Zemlja uhvaćenih
snova govori baš o Srbiji, a na Sajmu knjiga u Šangaju u avgustu 2016.
bila je jedna od najzapaženijih knjiga.