Johana Hana Arent rođena je 14. oktobra 1906. godine u Hanoveru u
porodici imućnih Jevreja poreklom iz Kenigsberga (današnjeg
Kalinjingrada) u istočnoj Pruskoj. U tom istom Kenigsbergu o kojem je
Imanuel Kant, gotovo ne napuštajući kućni prag, napisao da je "takav
grad pravo mesto za sticanje znanja o ljudima i svetu, čak i bez
putovanja", Hana Arent je provela detinjstvo. Godine 1933., posle
studija u Marburgu, Frajburgu i Hajdelbergu, kod Jaspersa i Hajdegera,
bila je prinuđena da napusti nacističku Nemačku. Posle bekstva u
tadašnju Čehoslovačku, uz pomoć porodice koja je posedovala kuću sa
ulaznim vratima na nemačkoj, a zadnjim vratima na čehoslovačkoj
teritoriji, Hana Arent kratko boravi u Ženevi, a zatim u Parizu, da bi
najzad 1941. godine utočište našla u Njujorku. Tačno deset godina
kasnije u egzilu je napisala Izvore totalitarizma (The Origins of
Totalitarianism), delo koje joj je donelo ono što će je pratiti kraja
života - svetsku slavu i osporavanje. Slede Ljudska situacija (The Human
Condition), Između prošlosti i budućnosti (Between Past and Future),
Ajhman u Jerusalimu (Eichmann in Jerusalem), O revoluciji (On
Revolution), Ljudi u mračnim vremenima (Men in Dark Times) i O nasilju
(On Violence). Umrla je 4. oktobra 1975. godine, u trenutku kada je
započela pisanje poslednjeg poglavlja obimne studije Život duha (Life of
Mind).