Bogdan Popović (1863–1944) je naš prvi kritičar i teoretičar književnosti koji se bavio uporedo književnom i likovnom kritikom. Bio je čovek široke kulture i velike erudicije, profesor uporedne književnosti na Univerzitetu, znalac klasičnih i glavnih modernih jezika, poznavalac ne samo književnosti nego i svih drugih umetnosti. Pokretač je jednog od najznačajnijih časopisa prve polovine 20. veka – Srpskog književnog glasnika – i autor prve pesničke antologije u srpskoj književnosti, koju je nazvao Antologija novije srpske lirike, u kojoj se prikazuje i u ulozi estetičara.