Važno je istaći da su dve najvažnije ideje o slobodi
koje je ljudski rod smislio, hrišćanstvo i socijalizam,
neobično slične po tome što su se obe izvitoperile
u nešto sasvim suprotno od onoga što jesu.
Barutana je drugi deo kultne trilogije Istorija bestijalnosti, koja predstavlja jednu od najoštrijih kritika savremenih političkih elita, kako istočnih diktatura, pre svega staljinizma, tako i zapadnih ’demokratskih’ sistema, koji su isto tako ogrezli u krvi. Bjernebue nastavlja gde je stao s prvim delom, Trenutak slobode (Dereta, 2017), sa beleženjem svojih „protokola” kojima beskompromisno i surovo definiše ljudsku prirodu, patologiju zapadnog društvenog koncepta i teror tog društva nad pojedincem.
Sva zbivanja se odigravaju u ograđenom i dobro čuvanom prostoru u čijem središtu se nalazi La poudrière. To je kula koja je nekada služila kao barutana, a sada je neka vrsta azila za bogate pacijente, uglavnom teške kriminalce sa ozbiljnim mentalnim poremećajima. Ovoga puta ime glavnog junaka, inače domara Barutane, često varira, shodno internacionalnom okruženju pacijenata: Ivan, Žan, Đovani, Johanan. Zajedno sa doktorima i pacijentima uzima LSD i hašiš i, baš kao i u prvom delu, kroz tu haotičnu vizuru marljivo beleži svoje životno delo: istoriju bestijalnosti ljudskog roda.
Prevod sa norveškog: Radoš Kosović