U maniru romantičarske istorigrafije, Miroslav Ž. Simić je književnim pristupom i poetskim izrazom uz obilje istorijskih izvora, biografski veoma uspešno prikazao ličnost kraljice Drage Obrenović. Rukopis poseduje ne samo književnu, već i naučnu vrednost. Erudita Simić je korišćenjem istorijskih izvora i literature, uz bogat naučni aparat prevazišao okvire publicistike i metodološki pristupio istorijskoj nauci u istraživanju i proučavanju jedne tako značajne ličnosti u srpskoj istoriji. Njagov spisateljski stil u praksi je veoma redak i zanimljiv, jer nam vezano za jedan podatak daje nekoliko dragocenih informacija…
Draginja Lunjevica bila je znalac više stranih jezika, pisac, prevodilac i novinar, pijanistkinja i igračica, bavila se crtanjem i kreiranjem, plivanjem i jahanjem…
Njan život, kako je i sama zapisala, odvijao se u matičnjaku sa sedam ćelija: porodična – vezana za Milićeve Lunjevice; duhovna – za SP Crkvu i Rafailoviće; učevna – za škole, književnost i umetnost; nehoteća – za inžinjera Mašina; rodoljubna – za Srbiju; sudbinska – za kralja Aleksandra, i istorijska – za dinastiju Obrenović.
Tokove razvoja i promena ćelija Draginog života, ova knjiga prati i, ispraća.